Neil Jacobson is een nieuw opkoment talent uit New York, een multi-instrumentalist, gitarist en singer-songwriter die zijn entree maakt in de wereld van de rockmuziek via de release van een negen tracks tellende album dat onder de titel “Sliver Park” (‘splinterpark’ in het Nederlands) in de markt zal worden gebracht. Naast eerder werk dat nog met een groep werd uitgebracht is “Sliver Park” helemaal zijn eigen ‘baby’, inclusief het bespelen van alle instrumenten (gitaren, basgitaar, drums en keyboards) die bij deze nummers te horen zijn.

De video’s bij deze recensie laten u kennismaken met twee van de negen songs op “Sliver Park”. Het zijn de rock’n’roll-nummers “Brand New Product” en “Victim Of Poor Choices” waarmee Neil Jacobson u probeert te overtuigen van zijn muzikale talent. Door zijn rasperige zangstem klinken enkele songs op dit album soms vrij ruw zoals in de openingstrack “I’m Trying” of in het maatschappijkritische “Laugh Out Loud” dat als single zal worden uitgebracht.

In andere nummers zoals “What The Animal Looks Like”, de met akoestische gitaar gespeelde ballad “Lightning” of in de funky nummers “Voodoo” en de over hemzelf handelende albumafsluiter “My Own Murder (Revisited)” is die zang veel minder rauw, hetgeen deze songs gemakkelijker aanvaardbaar en beluisterbaar maakt.

Mocht het als soloartiest in de muziekwereld toch niet lukken voor Neil Jacobson, dan heeft hij als creatieve geest nog wel een aantal andere ‘fall back’-opties want hij was ook producer van albums van enkele rapartiesten, hij componeert daarnaast ook muziek voor TV-series en hij maakt daarenboven ook tekenfilms voor televisie.

(valsam)